Oh oh, het bijhouden van een blog is toch niet zo makkelijk als ik van tevoren dacht. Een beetje laat, maar goed hierbij mijn tweede blog:) Ik zal beginnen waar ik vorige keer ben geëindigd: het dagelijks leven in de trein. Na een treinreis van vier dagen van Moskou naar Irkoetsk was ik best opgelucht dat we de trein uit mochten. Een beetje rekken en strekken en we waren weer good to go. Vanuit Irkoetsk gingen we meteen door naar het nabijgelegen meer van Baikal. Het meer van Baikal is ongeveer net zo groot als Nederland en het was bijna compleet dichtgevroren. Je kunt je vast wel voorstellen hoe indrukwekkend een eerste uitzicht op het meer was (zo niet, bekijk dan vooral de foto’s op mijn blog J). We vertrokken naar ons knusse houten guesthouse dat compleet was omringd met onaangetaste sneeuw. Wie naar Siberië reist komt in Winter Wonderland terecht. Over de uitgestrekte bossen ligt een witte deken van sneeuw en af en toe kom je een schattig dorpje tegen met knusse houten huisjes. Alles rondom het meer van Baikal stond in het teken van once in a lifetime experiences. De eerste dag maakten we een tocht door de Siberische bossen op een sneeuwmobiel (filmpje staat ook online, dus check het vooral :). Het dikke pak sneeuw dempt al het geluid en isoleert je van de rest van de wereld. Het was zo tof om de uitgestrekte bossen op deze manier te verkennen. Maar dat was nog niet alles voor de eerste dag: we maakten ook een tocht over het meer met een hovercraft. Het ijs op het meer is zo dik dat je er met allerlei voertuigen op kan. Kijk dus vooral niet raar op als je auto’s, sneeuwscooters, wandelaars en hovercrafts tegen komt op het meer.

We hadden niet heel veel tijd om het meer te verkennen, dus besloten ik en drie vriendinnen de zonsopgang te gaan bekijken op het meer. Klinkt heel romantisch, was vooral mega koud. Ik denk dat ik het nog nooit zo koud heb gehad in mijn leven. De snijdende stormachtige wind was bijna niet te verdragen. Na een paar foto’s ben ik daarom snel naar binnen gespurt om te genieten van warme thee en een lekker ontbijtje. De Siberische kou is iets dat je moet ervaren. Wanneer de temperatuur naar -20/-25 zakt, moet je je goed voorbereiden. Wanneer ik naar buiten ging droeg ik een thermolegging, een sportbroek, een spijkerbroek en een skibroek. Daarop droeg ik een thermoshirt, een fleeceshirt, mijn gewone trui, een onderjas, een donzen jas en een regenjack om me te beschermen tegen de wind. En om de outfit af te maken: een paar onderhandschoenen, daarover wanten voor -20, een muts, een sjaal, een skibril, een paar skisokken en natuurlijk snowboots. Het was ’s ochtends een hele onderneming om je klaar te maken en daadwerkelijk naar buiten te gaan.

We hadden ook nog een dag om de stad Irkoetsk te verkennen. Ik had eerder gehoord dat het niet de moeite waard was, maar daar ben ik het niet mee eens! Waar je in Sint Petersburg en Moskou alleen bombastische gebouwen en kerken vindt, kan je in Irkoetsk wat meer ingetogen en kleinschaligere bouwwerken bekijken. Irkoetsk geeft een beter beeld van het dagelijks leven in Rusland. Je hebt er straten waar je je ogen uitkijkt: vervallen winkels, schreeuwerige reclameborden en high end warenhuizen, alles loopt er door elkaar. In Irkoetsk had ik voor het eerst het idee dat ik echt ver weg was van Europa.

Na ons bezoek aan Irkoetsk was het weer zover: terug naar de trein. Dit keer voor een iets kortere reis van een nacht, een dag en dan nog een nacht. Op naar de volgende bestemming: Ulaanbaatar. Daarover in mijn volgende blog meer!

Dingen die mij opvielen in Rusland:

• Veel mensen hebben mij gevraagd of het niet ‘eng’ was om in Rusland te zijn. Niets is minder waar. In werkelijkheid verschillen we niet zo gek veel van elkaar. Het dagelijks leven is iets ruiger, maar het straatbeeld is echt niet heel anders dan in Nederland. Mensen leven hun leven, doen leuke dingen in hun vrije tijd en gaan naar hun werk. Heb ik iets engs of spannends meegemaakt? Nee, niet echt.
• De trein is een populair middel om mee te reizen, voornamelijk onder de Russen zelf en niet onder toeristen. We waren vrijwel de enige toeristen op de Trans Mongolië Express en ik ben daarom heel blij dat ik de reis niet in mijn eentje heb gemaakt.
• Russische vrouwen zijn erg modieus. Hoe koud het ook is, ze zien er altijd goed uit. Ze dragen prachtige bontjassen en hun make up zit altijd perfect. Ik viel dan ook vaak uit de toon met mijn haar in een knot, make-uploze gezicht en kleurrijke rugzak.
• Met Engels kom je in Rusland niet ver. Met een goed glas Vodka wel.