Het heeft even geduurd voordat deze blog klaar was, maar China is dan ook een groot land:). Genoeg gezien en gedaan om een boek over te schrijven!

Ik begon mijn reis door China in Beijing. De stad werd mijn uitvalsbasis voor tien dagen. Beijing heeft mij positief verrast, wat heb ik een geweldige tijd gehad! De eerste dagen alleen na de Transmongolie express waren even wennen. Het was moeilijk om afscheid te nemen van de groep waar ik het eerste deel van de reis mee heb gemaakt. Ik miste de leuke tijd die ik met ze heb gehad enorm (nu nog steeds eigenlijk!). In mijn hostel in Beijing verbleven vooral Chinese studenten. Ik deelde mijn kamer met zeven Chinese meiden. Ik kreeg een warm ontvangst en ze waren allemaal heel geïnteresseerd. Met het kleine beetje Engels dat ze spraken probeerden ze me allerlei vragen te stellen, erg leuk! Na een aantal dagen ontmoette ik een aantal Europese studenten die in het hostel woonden en ondertussen in de stad studeerden. Een van de meiden was ook pas net in Beijing aangekomen en samen hebben we de toffe plekken van de stad verkend. Ik heb erg mijn best gedaan om in tien dagen alles van Beijing te zien, maar het is gewoon onmogelijk! De stad is zo onvoorstelbaar groot, daar zijn Europese steden echt niks bij. Ik dacht dat het centrum van Beijing rondom de verboden stad zou zijn, maar iedere keer als ik naar een andere wijk ging kwam ik weer in een heel nieuw soort hart van de stad terecht. Je kunt stellen dat Beijing ontelbaar veel stadscentra heeft. De hypermoderne malls worden afgewisseld met Hutongs waar het dagelijks leven lijkt te hebben stilgestaan.

Een andere must do in Beijing is natuurlijk het beklimmen van de Chinese muur. Je kunt kiezen hoe je naar boven wilt: met een kabelbaan, een stoeltjeslift of te voet. Ik zal een uitdaging niet snel uit de weg gaan en koos voor de laatste optie. Wat was het een barre tocht! We deden er uiteindelijk 2,5 uur over om helemaal naar boven te klimmen. Het uitzicht dat je daar hebt is toch wel echt alle moeite waard. Op de top kocht ik een medaille waarop stond dat ik de muur had beklommen. Lekker toeristisch, maar ik was er helemaal blij mee. Nou ja, totdat ik ontdekte dat je ze onderaan de muur ook gewoon kon kopen. Het gaat om het idee zullen we maar zeggen.

Ik en de studenten uit het hostel hebben ontdekt dat Beijing een erg bruisend nachtleven heeft. We dronken een drankje in een tof barretje en gingen daarna de club in. De clubs in Beijing zijn onbeschrijfelijk groot. Ik heb zoiets in Nederland nog nooit gezien, het is absurd. Een van de studenten ging ons voor en zei ons: ‘Ik wil zoveel mogelijk blanke gezichten op de voorgrond zien’. Ik vond het een beetje raar dat hij dat zei en had geen idee wat er ging gebeuren. Wat bleek: de clubs zien maar al te graag westerlingen in hun clubs en zullen er dan ook alles aan doen om het je naar de zin te maken. Dat betekende gratis drank, een eigen gereserveerde tafel, eigen bediening en een plekje vooraan bij de DJ booth. Iedereen in de club wilde met mij en mijn vriendinnetje op de foto. Het is absurd en tegelijk wel leuk om als een soort celeb behandeld te worden. Hebben we dat ook weer eens meegemaakt.

Na mijn tijd in Beijing ontmoette ik de groep waarmee ik verder door China zou gaan reizen. Weer allemaal nieuwe gezichten, dat was wel even wennen! Vooral omdat ik ook een van de weinige non-native Engels sprekers was. Het kostte me soms wat moeite om het tempo van spreken van de groep bij te houden, maar na een paar dagen was ik wel wat meer gewend. Vanuit Beijing vertrokken we naar Shanghai. Shanghai heeft me niet zo geraakt als Beijing, maar alsnog was het een hele toffe stad. Misschien komt het ook omdat ik hier niet zoveel tijd heb doorgebracht. De sfeer van expats en zakenmensen in de stad trekt me gewoon niet zo. Ik voelde me er als backpacker niet echt thuis. De highlights van Shanghai zijn daarentegen wel erg indrukwekkend. Vanaf de oever van de rivier heb je een adembenemend uitzicht over de skyline. ’s Avonds bezochten we ook nog een acrobatiekshow in de stad. Ik was in het begin een beetje sceptisch omdat ik niet zo van dit soort shows houd, maar wat was het tof! De slotact bestond uit acht (!) motorrijders die samen in een bal rondjes reden. Heel tof om zulk talent te zien!

Vanuit Shanghai gingen we naar Xi’an, de ommuurde stad. Door de stad loopt een enorme stadsmuur van vijftien kilometer lang. Een dag na aankomst was het tijd voor een fietstochtje over de muur. De fietstocht biedt de perfecte mogelijkheid om meer van de stad te zien. Overdag is Xi’an leuk, maar ’s avonds komt de stad pas echt tot leven! De hele stad licht op en dat geeft een schitterend effect. Toen wij er waren was het ook festival van het licht, dus dat was een gelukje voor ons. Op de muur van de stad werden prachtige lichtshows gegeven. We hebben onze ogen uitgekeken! De stad Xi’an heeft ook een andere kant, het Muslim Quarter. Een gebied met ontelbare lokale eettentjes, souvenirs en andere spullen. Ik kan eigenlijk niks bedenken wat je niet in Muslim Quarter kan kopen. Samen met een meisje van de groep verkende ik het gebied, maar op een gegeven moment kwamen we op een markt terecht die echt alleen voor locals was bedoeld. We werden echt niet goed van wat we daar allemaal hebben gezien. Op straat werden beautyproducten getest op levende schilpadden en puppy’s werden in zulke kleine kooitjes verkocht dat ze elkaar vertrapten. De markt was zo groot dat het best een tijd duurde voor we er weg konden Het was niet de meest prettige ervaring om al deze dingen te zien, maar goed ook dat is China.

Een andere must do in Xi’an is natuurlijk het Terracotta leger. De bezienswaardigheid staat op het lijstje van wereldwonderen en mag daarom niet worden overgeslagen! De beelden zijn heel indrukwekkend, maar het waren vooral de verhalen waardoor ik erg onder de indruk was. Zo is er in de buurt van het terracottaleger nog een tombe ontdekt waar een keizer begraven ligt. Het is onmogelijk voor archeologen om de tombe te openen. Door middel van sonar zijn ze erachter gekomen dat er in de tombe giftige stoffen en boobytraps aanwezig zijn die het moeilijk maken om toegang tot de tombe te krijgen. Zodra de tombe wel wordt geopend zal deze sowieso ook op de lijst van wereldwonderen komen. Dit soort verhalen intrigeren me en daarom is dit voor mij reden genoeg om nog een keer naar China te reizen als het zo ver is.

Vanuit Xi’an reisden we verder naar een klooster aan de voet van Mt. Emei. Voor mij was een verblijf in het klooster een van de hoofdredenen om de reis te boeken. Het leek me een unieke ervaring om terug te gaan naar de basis en om de soberheid van het klooster te ervaren. Ik moet zeggen dat het soms best taai was, maar het was een hele ervaring. Slapen deden we in een ijskoude kamer met geen enkele andere voorziening, douchen deden we onder een koude douche in een sobere cabine en ’s ochtends kregen we rijstsoep als ontbijt zonder geur-, kleur- en smaakstoffen. Nu ben ik niet zo’n luxepaard en kan ik een beetje basic wel hebben. Ik heb dan ook erg genoten van het verblijf in het klooster. Het klooster was ook de uitvalsbasis voor het beklimmen van Mt. Emei. Bovenop Mt. Emei heb je een adembenemend uitzicht over de omgeving.. nouja, als het niet mistig is dan. Het enige wat ik heb gezien is zo’n dichte mist dat je de persoon naast je niet eens kon zien. Het beklimmen van de berg was op zichzelf al een hele ervaring. Met sneeuwhaken aan onze schoenen klommen we naar boven en het voelde goed toen we de top hadden bereikt. Onderweg werden we nog belaagd door een groepje apen. Het was mijn eerste ervaring met apen en het waren meteen de grootste en agressiefste apen die je kon treffen. Super top, ik was blij dat sommige chinezen stom genoeg waren om met eten rond te gaan lopen zodat ik er ongezien voorbij kon sneaken.

Langzaam reisden we verder naar het binnenland van China. We reisden naar Chengdu, een stad die op ongeveer 150 km van Tibet af ligt. Dit vond ik heel tof, want Tibet staat zeker ook nog op mijn bucketlist! We hadden maar een heel korte tijd in Chengdu, wat ik heel jammer vond want de stad is echt heel erg leuk. Natuurlijk kom je ook naar Chengdu voor de panda’s. Ik had me van tevoren niet gerealiseerd dat panda’s zulke unieke dieren zijn en toen ik ze eenmaal zag was ik meteen verkocht. Wat een schattige dieren. Ik had nog wel tien uur in het park kunnen rondslenteren, maar het was tijd om verder te gaan!

Vanuit Chengdu gingen we naar de oever van de Yangtze. De gele rivier is ongeveer twee kilometer breed en loopt door het zuiden van China. We gingen aan boord van het cruiseship dat ons richting Yangshuo zou varen. De cruise zelf vond ik niet echt spectaculair moet ik zeggen. Als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan gemaakte gastvrijheid en een bepaalde luxe standaard die ik niet nodig heb. Ik houd meer van de laidback backpackerscultuur en die is op een cruise met de gemiddelde leeftijd van 50+ ver te zoeken. Ik heb me vermaakt hoor, maar andere manieren van reizen zijn meer aan mij besteed. Het enige voordeel van de cruise is dat we langs de adembenemende gorges voeren. De prachtige rotspartijen doemden aan beide kanten van de boot op. Het is denk ik een van de mooiste dingen die ik in China heb gezien. Het was de cruisetocht in ieder geval meer dan waard!

Na drie dagen gingen we van boord om verder te reizen naar Yangshuo. In Yangshuo voelde ik me meteen helemaal thuis! Het is een backpackersstadje zoals je dat in de rest van China nergens kunt vinden. Het stadje is compact en heel makkelijk te voet te verkennen. In de ‘western street’  zijn allerlei soorten westers eten te vinden. Iets waar ik na anderhalve maand toch echt wel even behoefte aan had! Het aantrekkelijke aan Yangshuo is het Karst landschap rondom de stad. Het landschap is vrij plat, maar hoge, puntige bergen steken uit het voor de rest vlakke landschap. Een hele vreemde gewaarwording moet ik zeggen, maar een indrukwekkend landschap! Het enige nadeel aan Yangshuo is dat het er door het jaar heen vrij veel regent. Zo ook toen wij er waren. Gewapend met een poncho en paraplu stapten we op de fiets om het landschap te verkennen. Het regenachtige weer maakte het niet minder mooi!

Na Yangshuo was het tijd voor onze laatste stop: Hong Kong! Hong Kong is totaaaal anders dan de rest van China. De sfeer in de stad is aan de ene kant vrij en creatief, maar aan de andere kant ook luxe en business gericht. Het resultaat is een mengelmoes van allerlei mensen en een redelijk chaotisch straatbeeld. Het is in Hong Kong niet makkelijk om gewoon een beetje rond te slenteren. De drukke straten en gebrek aan stoepen maakt het moeilijk om lekker rond te lopen in de stad. Wanneer je rond gaat lopen beland je al snel in de wandelgangen en malls die boven de straten lopen. Niet echt mijn ding eigenlijk. De binnenstad had ik daarom snel gezien. Het mooiste van Hong Kong vond ik toch wel het uitzicht vanaf Victoria Peak. Je hebt een ontzettend mooi uitzicht op het businesscentrum van de stad en de achtergrond wordt versierd met een eindeloos uitzicht op de zee. Om aan de drukte van de stad te ontsnappen pakten we op de laatste dag een bootje naar Lamma Island. Dit vond ik zeker een aanrader! Lamma Island ligt op 20 minuten varen van de stad en ademt een heel andere sfeer. Je hebt er een klein vissersdorpje waar je lekker kunt genieten van seafood dat die ochtend vers voor je is gevangen. Als je iets verder loopt kom je op een heel relaxt strandje terecht. We hebben de rest van de dag dan ook lekker in de zon gelegen om even bij te komen.

Ik zal China niet snel meer vergeten, zowel in positieve als in negatieve zin! De Chinese cultuur is zo anders dan die van ons dat ik er niet aan zou kunnen wennen om er te wonen. De veelzijdigheid van het land heeft me wel doen besloten dat ik zeker nog een keer terug ga! Beijing heeft zo’n indruk op me gemaakt dat ik me er wel thuis zou kunnen voelen. Wie weet, op een dag.